Wydany został w 1822. Datę tę uznaje się za moment rozpoczęcia w literaturze polskiej epoki romantyzmu. Przygotowywany był od końca 1821 roku, informacje o staraniach związanych z wydaniem wierszy Adama Mickiewicza pojawiają się wielokrotnie w listach Filomatów od grudnia do marca. Szczególnie aktywne działania w tej sprawie podejmował Jan Czeczot. Pieniądze na wydanie zebrano z prenumeraty zbieranej od razu na trzy tomy –
Rejestr prenumeratorów zawiera listę 36 prenumeratorów. W kwietniu 1822 roku tom, pod tytułem roboczym został złożony w cenzurze, przedmowa
O poezji romantycznej została zaniesiona do cenzury pod koniec maja. Zgoda wydana został na przełomie maja i czerwca jednakże nie wszystkie wiersze zostały dopuszczone do druku odrzucono min.
Oda do młodości. Tomik zadedykowany Janowi Czeczotowi, Tomaszowi Zanowi, Józefowi Jeżowskiemu i Franciszkowi Malewskiemu
na pamiątkę szczęśliwych chwil młodości, zawierał poza obszerną przedmową
ballady i romanse (m.in.
Romantyczność,
Switeź,
Świteziankę, To lubię,
Kurchanek Maryli i
Lilije) oraz
wiersze różne. Egzemplarze pierwszego wydania (500 lub 530 egzemplarzy) rozeszły się szybko i już na przełomie listopada i grudnia wykonano, w ukryciu przed cenzurą dodruk 1019 egzemplarzy, starając się aby był on ja najbardziej podobny do pierwszego wydania.
Zob.
http://polona.pl/item/341421/97/
Zob. Dorota Sawicka, „
Poezji” tom I w: Mickiewicz. Encyklopedia, Warszawa 2001 (s. 409-411)